ELKE dag
zo rond half negen
Kwam ze naast me
aan de bushalt' staan
We hadden een praatje kunnen slaan
Maar nee, wij,
wij zwegen
Ik verzon gesprekken
in mijn hoofd
ELLENlange conversaties
Goud, de wereld,
goede bedprestaties
En wie weet wat nog
heb ik haar beloofd
Om het te zeggen te verlegen
Bleef ik dag na dag
naar de bushalt' gaan
En bleef dAN zwijgend
naast haar staan
Elke dag
zo rond half negen
En als ik stieKIM
naar haar keek
Dan keek ze terug
en ze lachte
Alsof ze iets van me verwachtte
Iets van waaruit
mijn interesse bleek
Uiteindelijk kon ik er niet meer tegen
Mijn hart,
dat stond op sprINGEn
Om mijn liefde
voor haar te bezingen
M'n gevoelens
die het aardse overstegen
En net dan,
toen ik het ging zeggen
Kwam er daar
een vriendje in een auto aan
Die dag zou ze met de bus niet gaan
Hoefde ik pLOTs
niks meer uit te leggen
Weer veel te lang gewacht
Veel te veel nagedacht
Want voor wie wacht
komt alles steeds te laat
En vanaf die dag
stond ik alleen op straat
Aan die bushalte te wachten
Zonder iemand
om naar te smachten
2013
No comments:
Post a Comment