De zon ging onder
en we keken er verdwaasd naar
Onder de indruk van dit wonder
We waren toen zeven jaar
Daar stonden we
samen op het strand te kijken
Naar de golven en de branding
die onze fantasie verrijkten
Schepen kwamen voorbij
Het leek wel of ze knipoogden
en dansten op de golven
En wij, wij waren goden
Onder onze voeten
lagen gouden schelpen
en zilveren sterren
en koper klonk ons gelach
En we graaiden
en groeven in het mulle zand
Bouwden ons kasteel
Een paleis voor één nacht
Rijker dan een koning
Het leven was zo mooi
Konden we maar terugkeren
naar een leven zonder schroom
Driewerf helaas!
Wat zijn we groot geworden
en de echte rijkdom vergeten
gewoon een dagje aan zee
2012
No comments:
Post a Comment